و ما بودیم که
برای این همه مردم غصه ها خوردیم...
پیاله مان برداشتیم ؛
گفتیم کمی غصه لطفا...
قصه ها شنیدیم
و گفتیم شادی هایمان مال دیگران
هر چی از قصه ماند برای ما...!
حالا داریم میان غصه هایمان دست و پا میزنیم ؛
بی انکه شنا بلد باشیم...
کسی نیست چند پیاله ای بردارد..
شاید
شاید...